ANTALYA / KEPEZ İLÇESİ ŞERİFE TUFAN İLKOKULU 

                    CUMHURİYETİN 94 YILI KUTLAMASI ÖĞRETMEN KONUŞMA METNİ

                   CUMHURİYETİMİZİ NASIL KAZANDIK?

         Bir ülke düşünün, her karış toprağı cennetten bir köşe. Bu topraklar verimli, kutsal. Ama işgal edilmiş, bölünmüş, yağmalanmış. Toprak küsmüş havaya, suya, güneşe. İnsanları küstürülmüş ‘’burası bizim yurdumuzdur’’ diyemiyor, konuşamıyor. Çünkü susturulmuş, sesini çıkaramıyor, çünkü başına düşmanlar üşüşmüş, fırsat vermiyor.

         İşte böyle bir ülkede, Mustafa Kemal adında, güneş yüzlü, deniz gözlü bir lider çıkıyor ortaya ‘’Bizi ancak biz kurtarırız’’ diyor. Ümit aşılıyor, güç veriyor insanlarına. Özgürlük sevdasıyla tutuşan yürekler, millet olma bilincine eriyor.  Çoluk çocuk, kadın erkek, genç yaşlı hep beraber düşmanla mücadele ediyor. Görüşmeler yapılıyor, fikirler tartışılıyor, karara varılıyor. Dert ortak, çözüm ortak. Bayrak gökyüzünde özgürce dalgalansın diye göğüs geriliyor tüm sıkıntılara.

        Bu ülkeyi şimdi bir daha düşünelim… Kurtuluşa erilmiş, halk cumhuriyeti benimsemiş, iyi günde kötü günde bir olmayı seçmiş. Cumhuriyetin güzelliklerini keşfetmiş. Artık susmuyor, milletin sesi olanca gücü ile çıkıyor. Korkmadan ‘’ Ben de varım vatanım ve bayrağım için yaşarım’’  diyor. Tek bir kişi konuşmuyor, çok seslilik var. Dayatma yok, demokrasi var. Düşünce yok, düşünceler var. Toprak bile bir başka güzel, verimli. Neşe ile büyüyor çiçekler, bol başak veriyor buğday. Kuşlar; daha bir özgür kanat çırpıyor.

          Kadını erkeği bir olmuş, farklılıklar kaybolmuş. Gelecek güzel günler insanları bekliyor. Cumhuriyet ülkesinde Türkiye’mizde artık her yer aydınlanmış, cehalet yok, bilim var.

         Neydi cumhuriyet? Özgürlüğümü hür benliğimle haykırdığım ruhumun yaşam tarzıydı. Anamdı, babamdı, sevdiğimdi kısaca hayatımın bir parçasıydı. Yaşamak ne güzel değil mi bu gül bahçesinde? Her şeyi canının çektiği gibi yaşamak. Fakat bir de durup arkaya bakmak lazım, geldiğin yola. Farkında mısın oradaki sisli havayı, çekilen acıyı, senin geleceğini korumak için hayatlarından vaz geçen kahramanları. Şimdi güller içindesin, arkanda ise toz duman bir özgürlük kavgası izleri. İşte gördüğün dikenli yol seni bu gül bahçesine getiren ayaklarını sağlam bastıran yoldur.

         Birazda sen özgür ol, düşüncelerini kısık sesle söyleme diye ne acılar ne çileler çekilmiş, ne savaşlar verilmiş. Anadolu’nun dört bir yanında dedeni askere yollarken ‘’Haydi yiğidim haydi git, ya gazi ol ya şehit’’ diyerek bir damla göz yaşı dökmeyen mert annesini düşün, bunları düşünürken aldırma bağnaz seslere, kulaklarını kapat köhne-miş düşüncelere ve senin yolundan gördüğünün tut elinden, ama sakın unutma arkanda yaşanmışları, geçmişini, tarihini….. buralara nasıl gelindiğini.

         Kolay kazanılmayan bir cumhuriyetin çocuklarıyız, korumak istiyorsan cumhuriyetini, hiç durma işe oturduğun sıradan, kullandığın tebeşirden, yürüdüğün yoldan, baktığın, gördüğün her şeyden başla. Bilmediklerini araştır ve duyur duyması gereken herkese, al bayrağı çekebildiğin yere kadar yükseklere çek. İstiklal Marşı’nı okurken sesini tutabildiğin kadar yüksek tut. Cumhuriyeti böyle koruyabilirsin boş boş cumhuriyetçiyim diye bağırarak değil.

         Değerli konuklarımız; cumhuriyetimizin 94 yılının kutlu olması dileğimle sizlere sevgi ve saygılarımı sunuyorum. Hoşça kalın, dostça kalın.

     29.10.2017

                                                        Mahmut ALTUNTAŞ

                                      Şerife Tufan İlkokulu 4/B Sınıfı Öğretmeni